Darten

Geplaatst op 17 januari 2020 door Bert

Ik zoek nog naar een nieuwe sport
Ik denk dat het wel darten wordt
Dus start ik met een Gulden Spoor
Daarna een flesje Rochefort

Verschillen zijn niet heel erg groot
Een Ciney Bruin, een Chimay Rood
De Brugse Zot mag er wel zijn
En ook een Budels Capucijn

Een Affligem, een Hertog Jan
Daar mis ik nog het fijne van
De Leffe neem ik van de tap
Dan Corsendonck en een La Trappe

Westmalle drink ik bij de vleet
Val Dieu, zodat ik niet vergeet
Dat darten niet zo moeilijk is
Als ik maar nooit een dubbel mis


© bert van den helder

Op zondag 27 oktober won ik de tweede prijs op het Nederlands Kampioenschap Light Verse in Emmen. Dit gedicht was de uitsmijter van mijn voordracht.

Geplaatst in - | Een reactie plaatsen

Papa

Geplaatst op 10 december 2019 door Bert

“Heeft papa al mijn tekening gezien?
Ik heb hem in de keuken opgehangen.”
Dat zei mijn jongste dochter, Evelien.
“Heeft papa al mijn tekening gezien?”
Hij had gister geslagen en nadien
kwam hij laat thuis, met lipstick op zijn wangen.
“Ja, papa heeft je tekening gezien.
Ik heb hem in de keuken opgehangen.”


© bert van den helder

Op zondag 27 oktober won ik de tweede prijs op het Nederlands Kampioenschap Light Verse in Emmen. Dit triolet was een van mijn inzendingen.Tekening Evelien

Geplaatst in Light verse | 2 reacties

Uitstoot

Geplaatst op 4 november 2019 door Bert

De CO2 moet echt aan banden.
Elk energieverbruik is fout.
Dus laat ik ’s nachts geen lamp meer branden
en is het binnen stervens koud.

Al loop ik rond met hoge nood
dan houd ik het wel op tot morgen.
De stikstof die mijn darm uitstoot
zal voor veel luchtvervuiling zorgen.

Het is niet dat ik nu ga vechten
voor toekomst of klimaatbelang.
Maar voor dat grietje met die vlechten,
voor Greta Thunberg, ben ik bang.


© bert van den helder

Op zondag 27 oktober won ik de tweede prijs op het Nederlands Kampioenschap Light Verse in Emmen. Dit gedicht was mijn inzending met actueel onderwerp.

Geplaatst in -, Light verse | 3 reacties

Tangram

Geplaatst op 15 oktober 2019 door Bert

Ik leg een kerk en een kasteel
een boot, een brug en een kameel
een kip, een kat, een rennend paard
een vrouw met hoed, een man met baard.

Zo leg ik, naast het alfabet
ook menig moeilijk silhouet.

Ik leg een pauw, een gouden vis
een barones die zwanger is
een pad die op een kikker lijkt
een meid die zielsgelukkig kijkt.

Toch maakt die puzzel me steeds boos
ik krijg hem nooit meer in de doos.


© bert van den helder
tangram

Geplaatst in - | 3 reacties

Diner op donderdag

Geplaatst op 12 juli 2019 door Bert

Wat staat er op het donderdagmenu
Daar bij het Mens-wat-Lekkerrestaurant
Een kostschooltournedos uit Engeland
Een welbespraakte damestong met jus

Ik twijfel wat ik kiezen zal als klant
Toch maar gemengde mavojeugdfondue
Daarbij een zelf geperste bloed-grand cru
En toe, gestoofde ogen in fondant

Wat ik écht lekker vind staat er niet bij
Zo’n buikje uit een Rubensschilderij


© bert van den helder
Peter_Paul_Rubens_-_The_Hermit_and_the_Sleeping_Angelica_-_WGA20418

Geplaatst in Light verse | 2 reacties

O-O

Geplaatst op 18 juni 2019 door Bert

O-O O-O O-O de kleine Kaat kan maar niet slapen.
Ze lacht naar het behang met daarop beren en ook apen,
dan hoort ze steeds O-O O-O wat is dat voor geluid?
Snel stapt ze uit haar bedje en dan ziet ze door de ruit…

O-O een vliegend schoteltje, die komt zo van de maan.
Het roept O-O O-O en dat kan Kaatje wel verstaan.
O-O O-O roept Kaat terug, slim wijst ze met haar handen
een veldje naast de kerk waarop het schoteltje kan landen.

O-O er stappen ventjes uit die gaan met grote passen
het metershoge graanveld in, ze moeten even plassen.
Dat duurt O-O een tijdje maar dan gaan ze opgelucht
en roepen: ‘O-O Kaat, wij gaan weer door met onze vlucht.’

O-O O-O denkt Kaat, want straks wil niemand haar geloven.
Vlug rent ze naar de kerk en trekt ze mama mee naar boven.
Daar wijst Kaat naar het graan waar ’s nachts de schotel was gebleven.
O-O O-O O-O staat er met cirkels in geschreven.


© Opa Bert

Geplaatst in Beeldend vers | 3 reacties

Tijdverlies

Geplaatst op 10 april 2019 door Bert

Ik zit een vers vol poëzie te schrijven
met letters even puur als chocola.
De spaties laten witte vlekken na
langs woorden die als wolken overdrijven.

Het metrum klopt, als was het algebra.
De fijne streepjes inkt die achterblijven
als ik mijn pen langs het papier laat wrijven
voorkomen dat ik iets vergeten ga.

Nu sta jij hier en lees je mijn gedachten.
Je denkt: Waar gaat dat heen met dit sonnet.
Blijf toch maar op de laatste regel wachten.

Nog vijftien voeten en dan weet je het.
De slotzin zal het tijdverlies verzachten.
Voor jou heb ik dit op papier gezet.


© bert van den helder

Project Fototaal II. Dichter biedt vers aan. Fotograaf maakt er een foto bij.
Is te zien in de bibliotheek Bergen op Zoom tot eind juni 2019.
Ik sta versteld wat een bijzondere foto Margje Altena heeft gemaakt bij mijn gedicht.

Foto: (c) Margje Altena

Foto: (c) Margje Altena

Geplaatst in Beeldend vers | 2 reacties

Echtpaar

Geplaatst op 19 februari 2019 door Bert

zij vochten samen nooit een keertje bek
ze koosden alles liever in de minne
ook sinden ze nooit en te nimmer kinne
al scheerde hij haar wel een beetje gek

maar toen zij eens zijn dagboek had ontfutseld
werd er toch wel behoorlijk scherm gemutseld


© bert van den helder
jong-paar-dat-zich-face-to-face-ruzie-met-elkaar-bevindt-tegen-gele-achtergrond_23-2148056182

Geplaatst in Light verse | Een reactie plaatsen

De Vergeten Kruisvaarder

Geplaatst op 12 november 2018 door Bert

Er staat nergens in de boeken dat hij ooit ten strijde ging
Als het hulpje van de schildknaap van de ridder van de vorst
Plots de koning ziek, de ridder dood, de schildknaap werd geschorst
Eenzaam stond hij bij de laatste heilig land herovering

Er is niemand die nog weet dat hij daar achter is gebleven
En dan is het toch maar goed dat ik het hier heb opgeschreven


© bert van den helder

Geplaatst in Light verse | Een reactie plaatsen

De Beek

Geplaatst op 30 maart 2018 door Bert

Ik loop een eindje met je mee,
zegt de beek.
Ze babbelt over dat gevallen blad
en de tak die brak.
Kletst over vele stenen
daar beneden.

Ik kan mijn pas hier niet versnellen.
Ze moet me zoveel meer vertellen
over sterven in de herfst.
Wanneer ik struikel over warme kleuren
en natte geuren in de grond,
smeek ik de beek te blijven.

Ze stopt en zwijgt.

Omarmt me als een deken
van het verstilde water.


© bert van den helder

Project Fototaal. Fotograaf biedt foto aan. Dichter schrijft er een vers bij.
Was te zien in de bibliotheek Bergen op Zoom tot eind mei 2018.

Foto: @Jos van Eekelen

Foto: @Jos van Eekelen

Geplaatst in Beeldend vers | 2 reacties