Tijdverlies

Ik zit een vers vol poëzie te schrijven
met letters even puur als chocola.
De spaties laten witte vlekken na
langs woorden die als wolken overdrijven.

Het metrum klopt, als was het algebra.
De fijne streepjes inkt die achterblijven
als ik mijn pen langs het papier laat wrijven
voorkomen dat ik iets vergeten ga.

Nu sta jij hier en lees je mijn gedachten.
Je denkt: Waar gaat dat heen met dit sonnet.
Blijf toch maar op de laatste regel wachten.

Nog vijftien voeten en dan weet je het.
De slotzin zal het tijdverlies verzachten.
Voor jou heb ik dit op papier gezet.

© bert van den helder

Project Fototaal II. Dichter biedt vers aan. Fotograaf maakt er een foto bij.
Is te zien in de bibliotheek Bergen op Zoom tot eind juni 2019.
Ik sta versteld wat een bijzondere foto Margje Altena heeft gemaakt bij mijn gedicht.

Foto: (c) Margje Altena